O mnie
„Głównym nurtem zainteresowań Pani Renaty Marzec, doskonałej wiolonczelistki jest wykonawstwo muzyki kameralnej… Na koncertach wykonuje również pozycje literatury na wiolonczelę solo takie jak J.S. Bacha-Suity, G. Cassado-Suita, E. Ysaye Sonata-Ballada d-moll op.27 na skrzypce solo w transkrypcji na wiolonczelę oraz I. Albeniza – Asturias we własnej transkrypcji. Dodam, że z racji wysokich wymagań technicznych interpretacja wymienionych utworów solowych stanowi wyzwanie dla każdego koncertującego wiolonczelisty… Pani Renata Marzec jest ponadto pedagogiem rozmiłowanym w misji kształtowania osobowości młodych artystów na każdym etapie gry na wiolonczeli. Realizuje tę misję wprowadzając swój indywidualny program nauczania… Jest wrażliwą artystką, wnikliwym pedagogiem i wychowawcą młodych pokoleń wiolonczelistów”.
„Panią Renatę Marzec znam ponad 30 lat… Jako artysta –muzyk, zawsze poszukiwała ideału muzycznego, perfekcji i tego co nieuchwytne, zaklęte i ponadczasowe znajduje się „między nutami”. Jako człowiek mający pewne obowiązki społeczne- tzn. pedagog, dziekan, członek różnych komisji jurorów, czy też organizator życia muzycznego, zawsze wykazywała się jednakową życzliwością wobec innych, zarówno przełożonych jak i kolegów, czy też podwładnych i studentów; sprawnie, bezkonfliktowo i fachowo rozwiązując problemy organizacyjne i muzyczne w społeczności nie tylko akademickiej.
Kilkakrotnie byłem słuchaczem na różnych recitalach, które wykonywała. Zawsze podziwiałem szlachetność, soczystość i głębię dźwięku, logikę, gęstość i bogactwo prowadzenia frazy, absolutny brak problemów technicznych, nieskazitelną czystość intonacji, stylistyczne wyczucie epoki i stylu kompozytora, a przede wszystkim to, co jest nadrzędnym, indywidualnym, subiektywnym i wręcz odkrywczym spojrzeniem na dany utwór, gdy graficzny zapis nutowy jest tylko pretekstem do ukazania osobowości wykonawcy – odtwórcy…”
„Ciężar” wykonania muzyki najbardziej genialnego przedstawiciela epoki baroku- J.S. Bacha wzięła na siebie wiolonczelistka Renata Marzec. W Suicie C-dur wykazała się przemyślaną formą i precyzyjnym, stylistycznym wykonaniem. Całość dopełnił współczesny utwór polskiego kompozytora R. Sielickiego Serenade Orientale na wiolonczelę solo z wykorzystaniem skali arabsko-perskiej, który był swego rodzaju przełamaniem barokowej konwencji koncertu”.
Muzyczny wieczór rozpoczęła solo Renata Marzec niezwykle trudną technicznie i w wyrazie Sonatą- Balladą op.27 nr 3. na skrzypce solo Eugene Ysaÿe`a, słynnego belgijskiego skrzypka i kompozytora przełomu XIX i XX wieku. Transkrypcja n wiolonczelę podniosła jeszcze stopień trudności i nie wielu wiolonczelistów decyduje się na grę tego utworu. W wykonaniu Renaty Marzec był to popis gry.
![Renata Marzec](http://www.marzec-music.com/wp-content/themes/marzec/img/grad1.jpg")